Tarihi hatırlamasamda geçen ay Duman grubu Eskişehir'de konser verdi. Kaçar mı? Kaçmaz. Gittim tabi ki. Biraz geç kaldım konsere. O yüzden en arkalarda yer bulabildim kendime. Canlı performansları gerçekten mükemmel. Her şarkıda kendimden geçtiğime yemin edebilirim. Şarkılar ardarda patlatılırken bende yavaş yavaş ileri doğru kaymaya başladım. Biraz, biraz daha derken orta sıralara kadar gelmiştim ilerleyen saatlerde.
Sonra hiç beklenmeyen bir şey oldu. Pat! Konser bitirildi. Duman grubu herkesin şaşkın bakışları arasında sahneden indi ve kulisin yolunu tuttu. Şaşırdım, üzüldüm ve hayal kırıklığına uğradım. Yani biliyordum tabi ki eninde sonunda bitecekti ama bu kadar çabuk olmamalıydı düşüncesindeydim. Evet yaa, bu kadar çabuk bitmemeli Duman konseri!
Sahneye doğru ilerlemeye devam ettim. Hiç bişey yokmuş gibi. Sonra sağdaki demir barikatlara gözüm takıldı. Duman grubu üyeleri ordan kulise geçmişlerdi. Ordan bir açık bulup kulise sızabilirim diye düşünüyordum ki yine beklenmeyen bir şey oldu ve önümden Duman grubu geçti, tekrar sahneye çıktılar. Kimse salonu terk etmeyince, gösterdiğimiz yoğun ilgiye teşekkür edip konserlerine yarım saat kadar daha devam ettiler.
Konseri artık en önden izliyordum ve bu inanılmaz keyif verici bir olaydı. Ulan bu dünyada adam gibi dinlediğim iki grup var zaten: Duman ve P!iZ. Onları da bir gün en önden dinlemeden ölmüycem diye kafaya koymuştum zaten.
Mükemmel ön sezilerim sayesinde, konserin tamamen bitişine doğru, grubun geçeceği yola yaklaştım iyice. Elimi uzatıp penalarını almayı planlıyordum. Ön sezilerim yanıldı tabi ki. Bende o koridorun yanında mal gibi bekledim. Ama henüz fazla beklememişken konser bitti ve üyeler teker teker geçmeye başladı. Davulcu, bassçı falan derken Batuhan geçerken durdurdum. Kısa bir muhabbetin ardından pena istedim. Kalmadığını söyledi. Yavşak yaa, nasıl kalmaz! Sonra bıraktım ve gitti. Ama bırakmasam zor giderdi, o an öyle bi yapıştım ki koluna, hareket etmesi mümkansız.
Hemen ardından Kaan koşarak koridordan geçti. Onu tutamadım. Sonra konser alanındaki herkes dağılmaya başladı yavaş yavaş. Bende barikatları aşıp sahnenin dibine girdim ve sahneye düşen penalardan birini istedim oradaki görevliden. O da sağolsun kırmadı beni ve penalardan birini verdi. Sahnede pena olduğunu biliyordum çünkü solist Kaan, sürekli pena düşürüyordu sahneye. Eğilip toplama zahmetine girmeyecek kadar da müsrifler...
O gece penamı aldım ve zaferle konserden ayrıldım.
Ve bu gece... Dışardan eve girdim ve face'de ne var ne yok diye bakayım dedim. P!iZ'in bu gece 222'de bir süprizi olduğu yazılıydı. Ne olabilir diye şöyle bir bakındım. Ki fazla bakınmama kalmadı. 2 saat önce eklenmiş bir resim farkettim. Bir süredir askerde olan solist Emir'in resmi! Demek ki büyük süpriz o olmalı diye düşündüm ve evden o halimde direk çıkıp 222'ye gittim.
Tahmin ettiğim gibi oldu. Gecenin süprizi Emir'di. Emir'in yokluğunda Fanta Gençlik Festivali birincisi Keti grubunun solisti Serhat sahneye çıkıyordu. Bu gece Emir'de süpriz olarak geldi ve sahnede ikisi yer aldılar. Sanırım izne gelmiş ve geri dönecek. Yani hakikaten şanslıyım. Emir'i de canlı dinleme fırsatım oldu.
Sonra ara verdiler. Bende dışarı çıktım. Emir'le tanışma fırsatımız oldu. Ayak üstü 2 dakika muhabbet ettik. Gerçekten sempatik bir insan. Umarım başarılarını sürdürebilirler.
Ha bu arada, tabiki konseri en önden izledim.
Ve son olarak, son 1 yıldır çok fazla konsere gittiğimi farkettim; MFÖ, Manga, Tarkan, Pi!Z, Duman, Umut Kaya (2 Kez), Cem Adrian, Halil Sezai, Mirkelam, Gripin...
Yorumlar
Yorum Gönder